Dwa dziwne szczyty z różowo-szarego i nakrapianego na czarno granitu wznoszą się na południowym krańcu Andów, nad stepami Patagonii. Nisko wiszące chmury stanowią tło dla Rogów Paine, bliźniaczych szczytów. Rogi to nie jedyne dziwaczne szczyty w tych górach. W pobliżu znajdują się trzy strome góry zwane wieżami Paine. Granitowe masywy to dzieło wulkanów ciągnących się łańcuchem wzdłuż Andów. Po wygaśnięciu ostygły pod ziemią i wypiętrzyły się pod wpływem ruchów tektonicznych, przebijając się przez łupkowatą warstwę, która dziś wieńczy ich szczyty. Lodowce wyrzeźbiły ich granie i strome zbocza, zaś topniejąc, pozostawiły lazurowe jeziora i kolorowe moczary porośnięte czerwonymi, żółtymi i zielonymi mchami. Nikt nie potrafi stwierdzić z pewnością, skąd wzięła się nazwa Paine. Tutejsze jeziora, lasy i łąki tętnią życiem, a orły przeczesują grzbiety górskie w poszukiwaniu zdobyczy. Natomiast wysoko w górze szybuje na rozpostartych skrzydłach kondor andyjski, władca przestworzy i strażnik wież Paine.
