Ból barku może mieć różne podłoże, najczęściej jest jednak związany z doznaną kontuzją. Wśród sportowców, staw ramienny jest jednym z bardziej kontuzjogennych miejsc, które wyprzedzają jedynie urazy w obrębie stawu kolanowego i skokowego. Ból barku uniemożliwia efektywne uprawianie sportu, a także rzutuje na jakość codziennego funkcjonowania, wykonywanie wielu czynności z wykorzystaniem ruchów ramienia wymaga bowiem sprawnego stawu barkowego.
Leczenie może być długotrwałe i jeśli nie pomoże leczenie zachowawcze, wówczas w grę wchodzi artroskopia barku.
Jak zbudowany jest staw barkowy?
Staw barkowy ma bardzo rozbudowaną strukturę z obszarami chrzęstno-więzadłowym, mięśniami i ścięgnami. Pewne elementy pełnią funkcję stabilizatorów, inne z kolei są wsparciem dla ramienia. W skład stawu barkowego wchodzi: staw ramienno-łopatkowy, staw barkowo-obojczykowy, staw łopatkowo-żebrowy oraz staw mostkowo-obojczykowy.
Staw barkowy ma kulistą budowę, która zapewnia mu szeroki zakres ruchomości. Przywodzenie, odwodzenie czy zgięcia i wyprosty to ruchu, które każdego dnia wykonujemy stawem ramiennym. Dla osób, które czynnie uprawiają sport, staw ten narażony jest na przeciążenia lub uszkodzenia, które wywołują ból.
Artroskopia barku — kiedy konieczny jest zabieg?
Operację przy użyciu artroskopu wyposażonego w mini kamerę, który pozwala na obejrzenie chorego obszaru od wewnątrz przy dużym powiększeniu, wykonuje się wówczas, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a pacjent ma coraz większe problemy z codziennym funkcjonowaniem. Artroskopia barku zazwyczaj jest wykonywana w przypadku niestabilności stawu ramiennego, uszkodzenia obrąbka stawowego lub stożka rotatorów, niestabilności ścięgna w obszarze rowku kości ramiennej, zapalenia torebki stawowej, obecności ciała wolnego, choroby zwyrodnieniowej stawu, a także złamań, zwichnięć i uszkodzeń mięśni.
Artroskop pozwala na precyzyjną ocenę uszkodzeń, a także leczenie, które przynosi znakomite rezultaty.
Medycyna sportowa i badania przed zabiegiem
Badania diagnostyczne pozwalają na szybkie postawienie diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Najczęściej wykorzystywana jest diagnostyka obrazowa, czyli rezonans magnetyczny, tomograf komputerowy, RTG czy USG. Po zabiegu z kolei niezbędna staje się odpowiednia rehabilitacja, która ułatwi powrót do pełnego zdrowia. Osoby zawodowo uprawiające sport muszą także liczyć się, że w ich wypadku konieczna będzie jeszcze konsultacja u lekarza, któremu nieobca jest medycyna sportowa.
